جلسه اول سخنراني حجة الاسلام پناهيان محرم 1390

جلسه اول سخنراني حجة الاسلام والمسلمين پناهيان

محرم 1390 برنامه سمت خدا

بر چکاد چوب و آهن ، تو آن ترنم لاریبی که تازیانه ی تحریف ، هرگز به گرد صراحتت نمی رسد. اینک قاریان    قبیله ی من تارهای صوتی خود را ، به روایت تو شانه می زنند ای معلم سوم . و چه فصیح می دانند تاریخ      حماسه های بلیغ از آوردن یک سوره ، مثل نگاه تو تا حشر عاجز است . نه ، هرگز بر گلوی تو انکار خنجر و زوبین خدشه ای وارد نکرد . هنوز رسا و بلندی الف ، لام ، میم.

سوال – عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) برای خانواده ها چه اثری دارد و چقدر در انتقال مفاهیم دینی موثر است؟

پاسخ – قبل از اینکه عزاداری ها متناسب با اجتماعات بزرگ انسانی و همچنین متناسب با مناجات فردی با اولیای خدا باشند ، دارای یک فضای خانوادگی هستند . نود و نه درصد از عزاداری ها و روضه ها دارای بحث های خانوادگی هستند . اباالفضل العباس (ع) برادر امام حسین (ع) است . زینب کبری (س) خواهر امام حسین (ع) است . حضرت رقیه فرزند سه ساله ی ابا عبدالله الحسین (ع) است . بنابراین ما با خانواده ای پر از مصیبت مواجه هستیم . شما کمتر می بینید که از روضه های اصحاب چیزی خوانده شود . حضرت قاسم بن الحسن نسبت برادرزادگی با      اباعبدالله الحسین (ع) دارد . یعنی یک خانواده به کربلا رفته اند . وقتی از امام حسین (ع) می پرسیدند که چرا خانواده ی خود را به همراه می برید ، آنقدر مسئله پیچیده و پر رمز و راز بود که حضرت نمی توانستند پاسخی بدهند . فقط می فرمودند که خدا اینطور خواسته است . خدا خواسته که خانواده ی من در این قیام مشارکت کنند . طبیعتاً مشارکت آنها چیزی جز اسارت بعد از واقعه ی عاشورا نبود . مثلاً یک اجتماع ده هزار نفری تشکیل می شود و آنها همگی روضه ی وداع حضرت زینب (س) با امام حسین (ع) که وداع یک خواهر با برادر است را می خوانند . یا یک اجتماع تشکیل می شود و گفتگو هایی را که بین حضرت رباب و همسر ایشان امام حسین (ع) و همینطور فرزند ایشان رد و بدل شده را بازگو می کنند . بنابراین همه نشسته اند و برای یک مصیبت خانوادگی گریه می کنند .   اصلی ترین و پرحماسه ترین مصیبت های امام حسین (ع) همه در محیط خانواده است . تنها برخی از روضه های دهه ی محرم مختص اصحاب است . اینها طبیعتاً روابط بین اعضاء خانواده و فامیل را به یکدیگر نزدیک می کند . کلمه ی عمو و طفل شیرخواره  برای بچه هایی که عزاداری می کنند، کلمه ی محترم و مقدسی می شود . یک مادری که طفل شیرخواره دارد و همینطور دخترهای سه ساله در محرم محترم تر می شوند . نوجوانان سیزده ساله عزت دیگری پیدا می کنند . خواهر و برداری در محرم معنای دیگری پیدا می کند . این همه تناسب بین روضه های       اباعبدالله الحسین (ع) و مفهوم خانواده باید موجب رونق در خانواده ها شود . وقتی پدر از روضه ی حضرت رباب که اینقدر به همسر خود وفادار بود و امام حسینی (ع) که اینقدر به همسر خود علاقه داشت ، باز می گردد یقیناً رابطه ی او با همسرش تلطیف می شود . یقیناً اگر این مرد کودکی در بغل دارد ، بهتر او را در آغوش می گیرد . اینها آثار وضعی و تربیتی است که در خانواده ها برجا می گذارد . اگر بپرسند که روضه ی اباعبدالله الحسین (ع) بیشتر بر چه قشری تأثیر می گذارد ،  یقیناً پاسخ خانواده است . این روضه ها موجب تحکیم بنیاد خانواده می شود . اگر ما با دقت نگاه کرده و با این نگاه روضه خوانی و مداحی کنیم ، مجالس را برپا کنیم و حضور بچه ها را در این محیط های عزداری سهل کنیم ، برای آنها جایگاه اختصاصی قرار داده و تک تک مفاهیم عاشورا را آرام آرام منتقل کنیم ، از محبت به خاندان اهل بیت و همینطور علاقه ی  ابا عبدالله الحسین (ع) به فرزندان ایشان سخن بگوییم ،  یقیناً بچه ها در این فضا معارف دینی را بهتر درک می کنند . و عواطف خانوادگی رونق پیدا می کند . ما انتظار داریم که تحت تأثیر محرم عواطف در خانواده ها بهتر شود . این تأثیرات به نگاه ، تربیت و   نحوه ی ارتباط ما با عزاداری بستگی دارد . البته تا حدی به طور ناخود آگاه روضه های ایام محرم خانواده ها را رونق می بخشد . مخصوصاً در مورد کسانی که به صورت خانوادگی شرکت می کنند . بهترین خاطره ها در این ایام در ذهن بچه ها شکل می گیرد . نماز یک اثری به صورت ناخود آگاه در افراد برجای می گذارد. اما وقتی با این عنایت نماز      می خوانید که شما را از فحشا و منکر دور کند، یقیناً اثر آن بیشتر خواهد شد . عزاداری ابا عبدالله الحسین (ع) نیز خود بخود در خانواده ها اثر دارد . بخشی از آثاری که الان در جامعه ی ما است مربوط به عزداری این ایام است. ما مشکلات خانوادگی زیادی داریم . اما خوبی و محسنات زیادی هم درجامعه ی ما وجود دارد . اگر کسی مطالعه کند مطمئناً متوجه می شود که این رونق مربوط به عزاداری ابا عبدالله الحسین (ع) است . مثلاً اگر در یک فامیل آمار بگیریم معمولاً یک خانواده ای روابط گرمی دارند و برای بقیه الگو می شوند . این افراد که روابط گرمی دارند بیشتر اهل عزاداری ابا عبدالله الحسین (ع) هستند . یا کسانی که روضه های خانگی می گیرند ، همه ی افراد خانواده یک کار مشترک انجام می دهند . واقعاً این بزرگترین سرمایه های اجتماعی است که می تواند در حیات بشر وجود    داشته باشد . ما مومنین به خاندان عصمت و طهارت این سرمایه ی بزرگ اجتماعی را داریم . ممکن است برخی این تلقی را داشته باشند که ما طلبه ها به شئونات مذهبی خیلی اهمیت می دهیم . ولی یکی از اساتید نقل می کرد که      عده ای از روان شناسان را برای یک کنفرانس به ایران دعوت کرده بودند . این استاد می گفت که ما این افراد را به حرم امام رضا(ع) بردیم . آنها نمی خواستند از آن حرم خارج شوند . حتی به مذهب و دین ما هم کاری نداشتند ولی می گفتند که چقدر در این مکان امواج مثبت و آرامش وجود دارد .  این افراد وقتی تعابیر خود را بکار می بردند زیبایی آن بیشتر می شود . ما می توانیم از این اساتید روان شناسی با آن اصطلاحات و تعابیر خوبی که برای     خانواده ها دارند استفاده کنیم . این افراد می توانند از نزدیک مجالس عزداری اباعبدالله الحسین (ع) و تأثیر خوبی که بر روی خانواده ها دارد را مشاهده کنند . و آن را با تعابیر خوب خود مطرح کنند . در این صورت تأثیر آن بسیار بیشتر از تعابیری که من طلبه بکار می برم خواهد بود .

دانلود متن كامل سخنراني در ادامه مطلب....

ادامه نوشته

جلسه اول سخنراني حجة الاسلام والمسلمين انجوي نژادمحرم 1380

سخنرانی حجةالاسلام سید محمد انجوی‌نژاد
شب اول محرم1380

موضوع : وصال یار «1»

براي ايام دهه محرم و اين ده شب يعني تا شب تاسوعا و عاشورا بحث وصال يار را در نظر گرفتيم كه ان شاءالله اگر خدا بخواد در ظهر عاشورا به وصال حقيقي مون هم برسيم . چند نكته رو قبل از ورود به بحث متذكر بشم و اون اينكه بحث سنگينه ، البته معمولاً در ايام محرم موضوع هايي كه بنده پيرامونش صحبت مي كنم سنگين هست ، بحث هاي قبل اجتماعي تر و كاربردي تر از اين بحث بودند ، اين بحث يك مقدار فضاش رويايي است و شايد در فضايي صحبت كنيم كه نه من ونه شما از اين فضا خبر خاصي نداريم و اميدمون اين هست كه قدم به قدم بريم جلو و به اين فضا برسيم . لذا خيلي حواستون رو جمع كنيد ! مخصوصاً اينكه بحث پيوسته است . يعني اگر جلسه اول خوب دقت نكني شايد جلسه دوم ، سوم چيزي نفهمي و انشاءالله خدا عنايت مي كنه و به لطف آقا اباعبدالله الحسين (ع) ، در اين ايام عقل ها و قلب هاي ما با آمادگي بيشتر به بحث گوش مي دن و مطالب رو مي گيرند ، و انشاءالله كه خداوند تبارك وتعالي اين عنايت رو به همه ما داشته باشه تا ما حقيقتاً به اين بحث عمل كنيم .
من امروز دوباره حداقل براي بيستمين بار ( ! ) نصايح حضرت آقاي بهجت رو مطالعه مي كردم و دلم گرفت ، ديدم  دائم ايشون تأكيد دارن به اينكه ”  اينقدر بحث نكنيد ، اينقدر حرف نزنيد ، عمل كنيد ! ” به اون چيزهايي كه مي دونيد عمل كنيد . انشاءالله خداوند بقيه اش رو هم بهتون مي ده . به هر حال اين بحث جالب و تكون دهنده اي هست . انشاءالله ما از همين شب شروع مي كنيم به عمل كردن . من خودم برنامه ام رو اين گذاشتم :  هر بحثي  كه شب مي كنم نيمه شبش روي اون بحث نيم ساعت ، يك ساعت فكر كنم و ضمن اينكه براي بحث فردا شب آماده مي شم سعي كنم در اعمال و رفتارم اين بحث رو عملي كنم . پس تأملي كه به پيوستگي اين بحث مي كنيد خيلي مهمه . اين بحث ، از اون بحث هايي نيست كه يه تيكه اش رو گوش بديد و فايده رو ببريد ، نه ، خيلي قسمتهاي به هم پيوسته اي داره ، از طرفي همون طوري كه قبلاً  عرض كردم ، و از اسم كانون مون هم مشخصه ،  ما رهپويان وصال هستيم و جايگاه بحث وصال كاملاً خالي بود .

دانلود متن كامل سخنراني در ادامه مطلب...

ادامه نوشته

جلسه اول سخنراني حجةالاسلام والمسلمين جاودان شب اول محرم 1389

جلسه اول

سخنراني حجةالاسلام والمسلمين جاودان شب اول محرم 1389

معناي عزاداري .قيامت

أعوذ باللهِ من الشَّیطانِ الرَّجیم. بسم اللهِ الرَّحمن الرَّحیم. الحَمدُ للهِ رَبِّ العالمین وَ لا حَولَ وَ لا قوَة إلا بالله العَلیِّ العَظیم وَ الصَّلاة وَ السَّلام عَلی سَیِّدِنا وَ نبیِّنا خاتم الأنبیاء وَ المُرسَلین أبِی القاسِم مُحمَّد وَ عَلی آلِهِ الطیِبینَ الطاهِرینَ المَعصومین سِیَّما بَقیة اللهِ فِی الأرَضین أرواحُنا وَ أرواحُ العالمینَ لِترابِ مَقدَمِهِ الفِداء وَ لعنة الله عَلی أعدائِهم أجمَعین إلی یَوم الدّین

اول خدای تبارک و تعالی را شکر می­کنیم که باز هم فرصت و مهلت داد که انشاء الله دستمان به دامان حضرت حسین (علیه السلام) برسد و به محرم این حضرت وارد شویم.

قدر این نعمت را آن کسی می­داند که از این دنیا رفته است. او می فهمد که با یک محرم یا یک دهه از محرم انسان می­تواند به همه چیز برسد. درجه پایینش این است که انسان آمرزیده می­شود. که این درجه پایین از آسمان و زمین بیشتر و مهم­تر است.

یک نکته عرض کنم و انشاءالله شب­های دیگر هم این بحث را ادامه خواهیم داد. دقت کنید: این دهه خاص عزاداری است. من و شما این دهه را خاص عزاداری قرار نداده­ایم. ائمه ما این موضوع را مشخص کرده­اند. ده روز، دوران عزاداری است. قاعده­ این است که شما بعد از اینکه مصیبت واقع شد عزاداری کنید. بنابراین ما باید به طور طبیعی از روز عاشورا عزا بگیریم. اما امام صادق (علیه السلام) و حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) و حضرت رضا (علیه السلام) فرموده­اند در این ده روز عزاداری کنید. عزاداری در این ده روز دستور ائمه ما است. از روز اول ماه تا روز دهم. ببینید ما برای هیچ نمونه دیگری دستور عزاداری نداریم. برای حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) که اولین مصیبت است دستور عزاداری نداریم. برای حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) یا حضرت مجتبی (علیه السلام) و سایر ائمه دستور عزاداری نداریم. اگر ما عزاداری می­کنیم طبق دستورات کلی، عزاداری می­کنیم. دقت کنید: مطابق دستورات کلی که فرمودند شیعیان ما در حزن ما محزونند. خب مسلم است که بیت نبوت در مصیبت حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) عزادار بوده­اند. رنجیده خاطر بوده­اند. اگر ما آن را عزا می­گیریم طبق دستورات کلی است. اما این ده روز دستور خاص است. روی این ده روز دست گذاشته­اند. لذا اهمیتش بیشتر است. البته ما هم عملا بیشتر اهمیت می­دهیم و این درست است. مثلا حضرت رضا (علیه السلام) در احوالات حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) می­فرمایند پدرم هر روزی که می­گذشت و به عاشورا نزدیک می­شدیم عزایش بیشتر می­شد تا روز عاشورا که دیگر روز بی­قراری بود. متاسفانه ما انقدر قوت ایمانی نداریم که آنطور بشویم. اما با همین کارهایی که می­کنیم و ظواهری که حفظ می­کنیم مثل اینکه لباس سیاه می­پوشیم و صبح و ظهر و عصر و شب در مجلس عزا شرکت می­کنیم، یک مقداری خودمان را شبیه اماممان می­کنیم و از آنها تقلید می­کنیم. اما خوب بود که عزادار واقعی باشیم. مثل اینکه یک کسی از ما از دست رفته است. ببینید ما معمولا مثل زمانیکه یک کسی از ما فوت می­کند، عزادار نیستیم. لذا مثلا می­توانیم اینجا بنشینیم و حرف گوش دهیم و بعد روضه گوش دهیم و بعد سینه بزنیم و بعد هم تمام که شد می­رویم بیرون و دور هم می­ایستیم و می­گوییم و می­خندیم. در حالی که عزادار نمی­گوید بخندد.

متن كامل سخنراني در ادامه مطالب...

ادامه نوشته

جلسه چهارم سخنراني حجة الاسلام انصاریان محرم 1384

جلسه چهارم سخنراني حجة الاسلام انصاریان

معناى شكر و كفر 4

 

الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين‏

و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

در كتاب خدا، كلمه كفر و مشتقات اين كلمه زياد آمده است. از سوره مباركه بقره تا جزء آخر قرآن، اين كلمه به كار گرفته شده است. يكى از معانى كفر، ضدّ شكر و به معناى ناسپاسى است.

همان طور كه شكر، پاسخ مثبت به نعمت خداست، ناسپاسى، پاسخ منفى به نعمت خداست:

«لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ» «1»

شكر از نظر قرآن كريم و روايات، معناى گسترده استوارى دارد كه اگر از طريق آيات و روايات بررسى شود، به اين نتيجه مى‏رسيم كه شكر به نظر قرآن كريم، يعنى هزينه كردن نعمت در جايى كه صاحب نعمت خواسته است. يعنى بخل نكردن نسبت به هزينه كردن نعمت و نعمت را در گناه هزينه نكردن و به دايره افراط و تفريط نكشيدن. اين معنى شكر است كه نشان مى‏دهد شكر، عمل، حال، اخلاق و حركت مثبت با نعمت است.

اما اگر ناشكرى و ناسپاسى، يا به تعبير قرآن، كفران نعمت صورت بگيرد، وعده عذاب سختى داده شده است:

«لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ»

در قرآن، تعبير عذاب شديد كم آمده است كه مواردش خاصّ است.

ناسپاسى قوم سبأ

 اين عذاب شديد، دو شكل عذاب است كه اسم نوع اول، عذاب استيصال است كه در قرآن، به اين عذاب زياد اشاره شده است. «2» جاى عذاب استيصال در دنياست؛ يعنى شخص را به بلايى گرفتار مى‏كنند كه راه خروج از آن به روى او بسته باشد و هيچ راهى براى خروج نداشته باشد.

قرآن مجيد ملت‏هايى را اسم مى‏برد كه براساس ناسپاسى، دچار اين عذاب استيصال شدند. شما نگاهى به آيات سوره مباركه سبا بيندازيد. داستانى را از مملكت سبا و آبادى آن مملكت و فراوانى ارزاق و ميوه‏هاى آنها ذكر مى‏كند كه گويا گوشه‏اى از بهشت را دارد تعريف مى‏كند. «3» خدا در قرآن مى‏فرمايد: دو طرف تمام خيابان‏ها، كوچه‏ها و جاده‏هايى كه به مناطق نزديك كشيده شده بود، انواع درختانِ پرميوه وجود داشت كه مردم گاهى براى عبور از اين جاده‏ها، مجبور بودند مواظب سر خود باشند كه ميوه‏هاى زيادى كه خودش جدا مى‏شد، روى سر آنان نريزد و بخور آن را نداشتند، چون تمام خانه‏ها پر از نعمت بود.

 متن کامل سخنرانی در ادامه مطلب ...

ادامه نوشته